പ്രമേയം
ബഹുമാനപ്പെട്ട വിദ്യാഭ്യാസമന്ത്രിക്ക്,
ഉന്നതവിദ്യാഭ്യാസം ജനാധിപത്യവത്ക്കരിക്കുക എന്ന ഉദ്ദേശ്യത്തോടുകൂടി ആരംഭിച്ച ഉന്നതവിദ്യാഭ്യാസകൌണ്സില്, 'വ്യത്യസ്ത രാഷ്ട്രീയസാഹചര്യങ്ങളില് സര്വകലാശാലയുടെ സ്വയംഭരണാവകാശത്തെ' ഉന്മൂലനം ചെയ്യാനുള്ള ഉപകരണമായി മാറിയിരിക്കുന്നു. സമിതി മുന്നോട്ടുവെച്ച ബിരുദതലത്തിലുള്ള പാഠ്യപദ്ധതിയുടെ പുനസ്സംഘടനയ്ക്കുള്ള രേഖ അതിന് ഉത്തമദൃഷ്ടാന്തമാണ്. കേരളസംസ്കാരവും മലയാളഭാഷയും സാഹിത്യവും പൊതുവിഷയങ്ങളാക്കണം എന്നുള്ള ജനാഭിലാഷത്തെ പാടേ നിഷേധിച്ചുകൊണ്ട് ഭാഷയ്ക്കും സാഹിത്യത്തിനും നാമമാത്രപ്രാധാന്യം നല്കുന്ന നിലപാടാണ് രേഖയിലൂടെ അവര് മുന്നോട്ടുവെച്ചിട്ടുള്ളത്. മലയാളമുള്പ്പെടെയുള്ള രണ്ടാംഭാഷകളില്നിന്ന് ഇപ്പോഴത്തെ മൂന്നു പേപ്പറുകള്ക്കു പകരം ഒരു സെമസ്റ്ററിലേക്ക് സാഹിത്യപഠനം ഒതുക്കിക്കളഞ്ഞു. അതായത് രണ്ട് വര്ഷം പഠിക്കാനുള്ള സാഹിത്യം ആറുമാസമാക്കി ചുരുക്കിയെര്ഥം. സൌന്ദര്യപക്ഷത്ത് പിരീയഡ് കുറഞ്ഞുപോയതുകൊണ്ട് ഒന്നും സംഭവിക്കില്ലെന്നാണ് ഉന്നതവിദ്യാഭ്യാസകൌണ്സില് മെമ്പര് സെക്രട്ടറിയായ തോമസ് ജോസഫ് പറയുന്നത്(മാതൃഭൂമി ആഴ്ചപ്പതിപ്പ്, ഏപ്രില്, 2009 :19 ) സാഹിത്യപഠനം വഴി വിദ്യാര്ഥികള്ക്ക് ലഭിക്കേണ്ട മനോന്നമനത്തെയും സാംസ്കാരികാവബോധത്തെയും നിഹനിക്കുന്ന നീക്കമാണിത്. ഇതില്നിന്ന് ഉന്നതവിദ്യാഭ്യാസകൌണ്സില് പിന്തിരിയണം. മലയാളപഠനത്തിന്റെ സാധ്യതകളും മാനങ്ങളും ഉള്ക്കൊണ്ട് ഭാഷയെ വികസിപ്പിക്കുന്നത് നല്ല കാര്യമാണെങ്കിലും അത് ഭാഷയുടെ സൌന്ദര്യശാസ്ത്രത്തെ ബലി കഴിച്ചുകൊണ്ടാകരുത്.
21. 04. 2009 ന് ചെന്നൈയില് ഒത്തുചേര്ന്ന ഭാഷാസ്നേഹികളായ മറുനാടന് മലയാളികള് ഉന്നതവിദ്യാഭ്യാസകൌണ്സിലിന്റെ ഈ നീക്കത്തില് അതിയായ ഉത്കണ്ഠ രേഖപ്പെടുത്തുന്നു. ഇതേ ലക്ഷ്യവുമായി സജീവവും സക്രിയവുമായി പ്രവര്ത്തിക്കുന്ന കേരളത്തിലെ മലയാളവേദികളോട് ഐക്യദാര്ഢ്യം പ്രഖ്യാപിച്ചുകൊണ്ട് താഴെ പറയുന്ന നിര്ദ്ദേശങ്ങള്ക്കൂടി താങ്കളുടെ പരിഗണനയ്ക്കായി ഈ യോഗം മുന്നോട്ടുവെയ്ക്കുന്നു:
1. ഒന്നാം ഭാഷയായി സ്കൂള്തലത്തില് മലയാളം നിര്ബന്ധമായി പഠിപ്പിക്കണം
2. ചോയ്സ് ബെയ്സ് ക്രെഡിറ്റ് സിസ്റ്റത്തില് സാഹിത്യം എല്ലാ വര്ഷവും ഒരു കോര് സബ്ജക്ട് ആയിരിക്കണം.
3. ബിരുദതലത്തിലെ സാഹിത്യപഠനം ഭാഷാനൈപുണികള് ആര്ജ്ജിക്കുന്നതിനുപരിയായി സാംസ്കാരികവും സൌന്ദര്യശാസ്ത്രപരവുമായി മനുഷ്യനെ ഉയര്ത്താനുള്ള ഉപാധിയാണെന്ന സത്യം പുതിയ പാഠ്യപദ്ധതിയുമായി മുന്നോട്ടുപോകുന്ന ഉന്നതവിദ്യാഭ്യാസസമിതി മനസ്സിലാക്കണം.
4. വിജ്ഞാനഭാഷ എന്ന നിലയിലും മലയാളത്തെ ഉയര്ത്തിക്കൊണ്ടുവരണം.
5. സാഹിത്യ-സാംസ്കാരികസത്ത ഉള്ക്കൊള്ളുന്ന വിധത്തില് പാഠ്യപദ്ധതി പുനര്നിര്ണയം ചെയ്യണം.
ഈ കാര്യങ്ങളിലെല്ലാം താങ്കളുടെ ശ്രദ്ധ പതിയണമെന്നും അനുകൂലനടപടികള് എടുക്കണമെന്നും ഈ യോഗം താങ്കളോട് ആവശ്യപ്പെടുന്നു.
ഈ പ്രമേയം അംഗീകരിച്ചുകൊണ്ട് താഴെ പറയുന്നവര് ഈ പ്രമേയത്തില് ഒപ്പ് വെയ്ക്കുന്നു. ഡോ.സി.ജി.രാജേന്ദ്രബാബു, ഡോ.ഇ.കെ.പുരുഷോത്തമന്, ഡോ.വി.ജയപ്രസാദ്, ഡോ.ജി.പ്രഭ, ഡോ.പി.എം.ഗിരീഷ്, ഡോ.എം.പി.ദാമോദരന്, ഡോ.കെ.ജെ.അജയകുമാര്, ഡോ.എ.രാധാമണിയമ്മ, സര്വ്വശ്രീ :പി.കെ അബ്ദുല്റഹിമാന്, എ.മോഹന്കുമാര്, വിനോദ്കുമാര്, ടി.പി.വിശ്വനാഥന് നമ്പ്യാര്, എം.ടി.ബേബി, എം.എ.വിജയന്, ടി.അനീഷ്, അജീഷ്പ്രഭാകരന്, ബിബു.പി.എന്.,അരുണ്തോമസ്, മന്സൂര്അലി, ഉണ്ണികൃഷ്ണന്. ശ്രീമതിമാര്: സുഹാസിനി. എ.സി, മഞ്ജു.ജി.നായര്, , ദീപ മേരി ജോസഫ്, നിര്മ്മല. എം.പി, ലിജാ അരവിന്ദ്, രമേഷ് കുമാര്, സുബൈദ, ഫെബിന, റോസി, സബിത, അമ്പിളി, ഹര്ഷ.
Being the first malayalam news paper run by Arabs,Our (Malayalam news daily) support is guaranteed.
ReplyDeleteRgds
Hassankoya
This comment was actually posted some time ago but somehow I find it had failed to reach the site.( Instead, it came to my blog!!
ReplyDeletePerhaps I need to be more literate not just in the matter of posting comments in Malayalam but in the exercise of blogging itself.
Please excuse me:-
Malayalam - a language spoken by 30-35 million people (about 0.5- 0.6
percent of all living humans!)- certainly needs to be "protected"!
At the same time, it also needs to be unshackled of its narcissistic
fetishism; you will certainly and most naturally like to communicate
with other Malayalees ; but your editor is more likely to decide that
"this kind of stuff(often a translation, or any original text
comprising a particular political theme or an idea rarely discussed in
the mainstream Malayam socio-political and cultural space)will not
suit the taste of our readers".
I am afraid dearth of creativity itself, or language per se is not
the problem rather than the extremely debilitating habit of not
looking around and relocating ourselves vis a vis the rest of humans.
As we prepare to fight against newer forms of onslaughts on our
language, we owe a concurrent commitment to radicalize it by attempts
in democratizing, de-gendering,
de-patriarchalizing , de-casting /de-brahmanizing the language.
For example, we are still able to cling on to cliches like
"agolavalkkaranathinte chathikkuzhikal"as evidenced by the Women's
Commission's advertisement on March 08 suggesting women and girls ways
to defend themselves against "peedanam" : virtually to shun public
places, keep out of the range of hostile mobile phones (as they would
be photographed and ultimately end up as victims of some sex racket)
keeping out of the range of cyber crimes by avoiding chats,etc through
the internet and so on. Surprisingly but quite understandably from the
Malayalee/Kerala background of common sense, it invokes hardly any
idea of resistence by the women either collectively or as ndividuals.
We look as though more than complacent with our language and culture
and apparently don't want to instil dynamism in the language..why else
we continue to buy the drab stories and features of these mainstream
Malayalam newspapers and journals without any questions? Don't we
realize that by employing a feudal,patriarchal and brahmanical
vocabulary ostensibly catering to the peoples' tastes they often
literally "cover" events, rather than speak truth? It is probable that
many of us no longer want to move ahead of the little circles of
professions,peculiar ways of realpolitik-ing , family gatherings,so on and so forth.